مکلّفی که اعمالش را مدّتی بدون تقلید انجام داده ، اگر اعمالش موافق احتیاط یا مطابق با واقع یا موافق با نظر مجتهدی باشد که وظیفه دارد از او تقلید کند، اعمالش محکوم به صحت است. (فتوای اتفاقی)
عدول از مجتهدی به مجتهد دیگر
بعد از این که انسان به فتوای یک مجتهد عمل کرد، اگر بفهمد مجتهد دیگری اعلم است، باید به اعلم رجو کند.( فتوای اتفاقی)
در صورت تساوی دو مجتهد، عدول از مرجع تقلید زنده به مجتهد دیگر جایز نیست علی الاحوط { احتیاط واجب}.(رهبری و مکارم)
در صورت تساوی دو مجتهد، عدول از مرجع تقلید زنده به مجتهد دیگر در جمیع مسائل یا در بعضی مسائل که ارتباطی باهم ندارند، جایز است.(بهجت و فاضل)