ترکیب تناسب طلایی یا توالی فیبوناچی در ستاره ی داوود توسعه یافته هنرمندان قدیمی برای اضافه نمودن حس توازن و شکوه به یک صحنه ، مجسمه یا بنا مدتها از ترکیب تناسب طلایی استفاده کرده اند . ترکیب مزبور یک تناسب ریاضی بر اساس نسبت 1/618/1 بوده و در اغلب مواقع در طبیعت ، مثلا در صدف های دریایی و الگوی دانه های گل آفتاب گردان و یا ساختار هندسی بازوهای میله ای کهکشانهای مارپیچی موجود در کیهان یافت می شود . امروزه سرنخ هایی از این نسبت طلایی در نانو ذرات ( شاخه ی نانو تکنولوژی ) بدست آمده است .

در واقع هم در عالم خرد و هم در عالم کلان این تناسب بخوبی قابل شناسایی است . به هر حال به کار بردن این نسبت در طراحی های دستی و رشته های هنری کار راحتی نمی باشد ، برای اینکه هرگز نمی توان به مرکز دوران مارپیچ رسید و این نقطه ، مرکزی نامعلوم و غیر قابل دسترس است و تا بی نهایت ادامه می یابد . به علت سهولت در ترسیم ها و کارهای عملی ، نسبت 1/6/1 در نظر گرفته می شود.