ملاک های تشخیص:
A: اشکال دائم در دور انداختن یا دست کشیدن از اموال یا دل کندن از آنها علیرغم ارزش واقعی آنها
B: دشواری و مشکل مربوط به نیاز خیالی برای ذخیره سازی اجناس  و ناراحتی همراه با دور ریختن آنها .
C:اشکال در دور ریختن اموال به انباشتن اموال می انجامد که به محدود ساختن  زندگی فعال فرد می گردد و به طور اساسی موجب صرف نظر کردن از مصرف آنها می شود. چناچه منطقه زندگی در هم ریخته نباشد ،بخاطر مداخلات فرد سومی (برای نمونه اعضای خانواده ، نظافت چی  و یا منابع قدرت است.
D: ذخیره کردن موجب ناراحتی یا اختلال قابل ملاحظه بالینی در عملکرد اجتماعی، شغلی یا زمینه های مهم دیگر عملکرد می شود.
E: ذخیره کردن ناشی از بیماری جسمانی دیگر(مثل صدمه مغزی، نشانگان برادر-ویلی و……
F:ذخیره کردن با نشانه های اختلال روانی دیگر(مثل اختللال واسواس فکری-عملی، کاهش انرژی در اختلال افسردگی اساسی، و………..)بهتر توجیه نمی شود.